จบ {My hero academia | Boku no hero academia} ••••• •••• •••

ถ้าหากคิดว่าฮีโร่มันดีทุกคนล่ะก็ พวกคุณคิดผิด

"โห เงินเยอะใช้ได้เลยนี่นา"

ของเหลวสีแดงสดไหลอาบร่างของบิดาของเด็กอายุเพียง3ขวบ ดวงตาของผู้เป็นพ่อจ้องมาที่ตู้เก็บของจนกระทั่งวินาทีสุดท้าย ในนั้นมีเด็กสาวซ่อนตัวอยู่

น้ำสีใสเอ่อล้นดวงตาสีเขียวมรกต จ้องมองไปที่ตำรวจและฮีโร่ที่บุกเข้ามาอย่างมีความหวัง

"ช่วยด้วยค่ะ! พ่อกับแม่ของหนู-"

"ยิงมัน!"

ฮีโร่ที่มาพร้อมตำรวจกล่าว เธอไม่อาจจดจำใบหน้านั่นได้ แต่ปลายกระบอกปืนในมือเขาเล็งไปที่เด็กน้อย ดวงตาจ้องมาด้วยความรังเกียจ

"อั่ก!"

ผู้เป็นมารดากอดร่างเด็กเล็กไว้แน่น กระสุนที่ผ่านกระบอกเก็บเสียงนับไม่ถ้วนเจาะร่างเธอจนดับคาที่

ม่านตาแคบลง นัยตาสั่นระริก น้ำตาเอ่อไหลริน ไม่รู้ว่าเสียงของฟ้าผ่าหรือเสียงกรีดร้องของเด็กคนนั้นดังกว่ากัน

สุดท้ายแล้ว เด็กคนนั้นก็ทำอะไรไม่ได้ เธออ่อนแอ และไร้กำลังสู้ กระโดดหนีทางหน้าต่างชั้นหนึ่งของบ้าน กระเสือกกระสนขอความช่วยเหลือแทบเป็นแทบตาย ของมีค่าชิ้นเดียวในตัวคือสร้อยคอจี้มรกตสีเดียวกับดวงตา

มันล่อโจร เด็กคนนั้นถูกข่มขืนกลางดึกเพราะขัดขืนการขโมยสร้อยในคอ สร้อยถูกขโมย ไม่มีใครได้ยินเสียงร้องของเธอ ต้องลากสังขารเข้าเมือง ขอความช่วยเหลือ

เด็กคนนั้นคือ ฟูจิวะ คิสุมิ

ฉันเอง....